gekanteld
voor David Groot
waar je staat, tegen een muur van glas, ook wel raam
op dit moment, een stelsel van zoekende deeltjes
waarlangs de tak een uitzicht dat zelf naar buiten
het uitzicht kent maar niet in dit deel van dit gebouw
twee dragers, drie kijkers zien hoe
doornen geknot, takken gevlochten
een ontleende vorm die waterpas soms
uit lood weerspiegeld een doek een trap
achter de pilaar; een drager, vier kijkers
zeg me de naam van het vlak dat rechtop
tussen voor en achter de regen onttrekt
grijpen ze elkaar of glijden ze af langs de wetten?
bladeren trekken een stam naar zich toe
indigo meet zich oker aan